پولشویی (به انگلیسی: Money Laundrering) فرآیندی است که در طی آن پولی که از طریق فعالیت‌های مجرمانه به دست آمده تمیز می‌شود تا قانونی به نظر بیاید.
درآمدهای حاصل از قاچاق مواد مخدر و حملات تروریستی، معمولا برای پاک شدن رد فعالیت‌های مجرمانه پولشویی می‌شود. این کار دهه ها است که انجام می‌شود و قبلا در نقل و انتقالات مالی سنتی این اتفاق رخ می‌داد و حالا هم در بازار کریپتو یا همان رمزارزها.
پولشویی معمولا در سه مرحله انجام می‌شود. اول اینکه سرمایه‌های به سرقت رفته در یک سیستم مالی قرار می‌گیرد و به چندین حساب دیگر این پول‌ها تقسیم می‌شود تا مخفی شود.
یک سیستم به عنوان لایه میانی قرار می‌گیرد تا فاصله ای بین مجرم پول‌های به سرقت رفته ایجاد کند. در نهایت این سرمایه‌ها دوباره تجمیع می‌شود و به مجرمان اجازه می‌دهد که پول را از مسیری به نظر قانونی با یک منبع مالی پاک بازیابی کنند.
ارزهای فیات به طور معمول با تقسیم پول در حساب‌های مختلف و کوچکتر پولشویی می‌شده اند. معمولا این ارزها در حساب‌های کوچکتر برای انتقال در سطح بین المللی مورد استفاده قرار می‌گرفته اند.
مجرمان ممکن است از سایر دارایی‌ها هم برای مبهم ساختن منبع مالی اقدام کنند. استفاده از طلا، ملک و املاک و تجارت های مختلف برای گم کردن رد پول‌ها از جمله روشهای موجود است. به تازگی از رمزارزها هم در پولشویی استفاده می‌شود که البته امکان بازیابی مسیر و جریان پول‌ها کاملا وجود دارد.
چرا از رمزارزها برای پولشویی استفاده می‌شود؟
اصلی ترین دلیل احتمالا این است که مجرمان تصور می‌کنند تراکنش‌ها بلاک چین مخفی و ناشناخته است. همچنین انتقال وجه با استفاده از رمزارزها به نقاط مختلف دنیا بدون مشکل امکان پذیر است.
به تازگی و با توجه به اقبال عمومی که در حوزه بازار رمزارزها وجود داشته است، ما شاهد نکات مثبتی در حوزه قانون گذاری در صنعت بیت کوین هستیم که باعث برخورد با فعالیت‌ها غیرقانونی شده است.
میزان بیت کوین دریافت شده و ارسال شده توسط نهادهای حوزه دارک نت (شبکه تاریک) از سال 2017 تاکنون در حال کاهش بوده است که بیشتر به خاطر قوانین وضع شده در این حوزه بوده است.
مجرمان برای پولشویی از طریق رمزارزها از سرویس‌‌هایی استفاده می‌کنند که تعمدا یا غیر تعمدا هویت خود را مخفی کرده اند. این سرویس‌ها مورد علاقه کسانی هستند که تمایل به پولشویی دارند.
همچنین علاوه بر این آن‌ها بیشتر از سرویس‌های استفاده می‌کنند که برای انتقال وجه نیاز به تأییدهای پیچیده هویتی ندارد و به این شیوه در سطح بالایی هویت آن‌ها مخفی باقی می‌ماند.
البته که این روش هم تقریبا در حال منسوخ شدن است، چراکه بیشتر موسسات در حال حاضر گام‌هایی برای تحقق استانداردهای KYC را برداشته اند و در سال 2020 تنها 16 درصد از صرافی‌ها از این قوانین و استانداردها تبعیت نکرده اند.
انتظار می‌رود رفته رفته این آمار هم کاهش پیدا کند و نظارت جهانی بر حوزه رمزارزها همه کشورها را به پذیرش این استانداردها وادار کند.
روشهای مبارزه با پولشویی در کریپتو
بهترین رویکرد این است که تراکنش‌های مشکوک در بلاک چین مانیتور شود و نظارتی بر آن‌ها وجود داشته باشد. ماهیت شفاف تراکنش‌های کریپتو این زیرساخت‌های مالی را از این مزیت خود در قبال پولشویی منتفع می‌کند. بر خلاف تراکنش‌های ارز فیات، تراکنش‌های کریپتو در بلاک چین کاملا قابل رهگیری است.
تراکنش‌های مشکوک در بلاک چین می‌تواند از طریق ارتباطات مستقیم و غیرمستقیم این تراکنش‌ها برای بررسی احتمالی وجود منابع مالی غیرقانونی مانیتور و نظارت شود.
در حالی که بعضی از بلاک چین‌ها خصوصی است و پیگیری و ردیابی تراکنش‌ها از نظر تئوریک سخت است، بلاک چین‌های اتریوم و بیت کوین بسیار شفافیت بالایی دارند و قابل ردیابی هم هستند.
علاوه بر بیت کوین و اتریوم، پلتفرم آنالیز کریستال به طور اتوماتیک تراکنش‌هایی که ریسک پذیر هستند را در تمام بلاک چین‌ها از جمله بلاک چین بیت کوین کش، لایت کوین، تتر و ریپل بررسی می‌کند.
پلتفرم کریستال بیش از 1500 توکن ERC-20 را در 60 پروتکل دی فای بررسی می‌کند و بر آن‌ها نظارت دارد. با توجه به تعداد تراکنش‌هایی که در بلاک چین انجام می‌پذیرد، مهم است که فرآیند مانیتورینگ و نظارت اتوماتیک باشد.