در مطلب پیشین، روش‌های معاملات رمزارز را بررسی کردیم. در این مطلب با رایج‌ترین انواع قراردادهای رمزارز آشنا خواهیم شد.
هنگام معامله بیت کوین با پول معمولی یا سایر ارزهای رمزپایه، یک دارایی با دارایی دیگر مبادله می‌شود. به این معامله spot می‌گویند.
برخی از روش‌های منحصر به‌فرد و جالب برای تجارت ارزهای رمزپایه نیز وجود دارد که می‌تواند نحوه‌ی عملکرد موقعیت تجاری و میزان سودآوری را بسیار تغییر دهد. در اینجا رایج‌ترین قرارداد های رمزارز را خواهید خواند.
CFD
CFD مخفف تفاوت قراردادها در بین قرارداد های رمزارز است. این‌ها قراردادهایی به نمایندگی از یک دارایی است که در آن تفاوت قیمت دارایی از زمان باز و بسته شدن قرارداد تعیین می‌کند که آیا سود حاصل می‌شود یا نه.
CFDها می‌توانند هر نوع دارایی را نشان دهند، تقریباً امکانات و انعطاف پذیری بی پایان را برای سیستم عامل‌هایی که این نوع مشتق رمزپایه را ارائه می‌دهند، ایجاد می‌کنند.
قراردادهای آینده
قراردادهای آینده قراردادی بین خریدار و فروشنده برای مبادله دارایی در یک زمان مشخص و با قیمت مشخص، است.
مبادلات دائمی
مبادله‌های دائمی نوع دیگری از قرارداد است که مانند یک قرارداد آتی عمل می‌کند اما بدون انقضا است.
این نوع قرارداد با قیمت لحظه‌ای دارایی گره خورده است. از آنجا که قیمت لحظه‌ای از قیمت قرارداد منحرف می‌شود، هزینه‌ی تأمین مالی حق بیمه باید از طرف تاجر پرداخت شود. این معامله‌گران را ترغیب کرد تا فکر باز کردن موقعیت معکوس را داشته باشند، در نتیجه قیمت مقدماتی را به قیمت نقطه‌ای نزدیک می‌کند.
اختیارات
اختیارات به خریدار این حق را می‌دهد که دارایی اساسی را با قیمت مشخصی خریداری کند یا بفروشد. با این وجود خریدار متعهد به این کار نیست و این تفاوت اساسی بین گزینه‌های قرارداد و معاملات آتی را برجسته می‌کند.
گزینه‌های دوتایی
گزینه‌های دوتایی یک قرارداد برای شرط بندی همه یا هیچ چیز در مورد حرکت قیمت ارزهای رمزپایه است.
از این جنبه تأمین بودجه می‌توان به عنوان ابزاری برای ارزیابی احساسات خریداران و سرمایه‌گذاران، استفاده کرد.
منبع: www.newsbtc.com